شیوع کرونا ورزش سراسر جهان را به تعطیلی کشانده است و یکی از رشته های پرتماشاگر و پر مخاطب ورزش یعنی تنیس هم از این قاعده مستثنی نبوده است.

در حالیکه مربیان و داوران تنیس کشور نیز به تبع این تعطیلی هیچ درآمدی از ورزش ندارند و بسیاری از آنها با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کنند فدراسیون تنیس در اطلاعیه ای به هیات های استانی اعلام کرده است که همه مربیان و داوران باید در این برهه زمانی هزینه تمدید کارت های خود را پرداخت کنند.

در این اطلاعیه استانهای سراسر کشور در سه گروه قرار گرفته اند و هزینه تمدید کارتهای مربیگری از ۱۶۰ هزار تومان آغاز می شود و تا ۳۶۰ هزار تومان هم می رسد. در بخش داوری نیز همه داوران برای تمدید دو ساله کارت داوری خود باید مبلغ ۲۰۰ هزار تومان بپردازند. مطالبه چند صد میلیونی که اگرچه حق فدراسیون تنیس است اما در این شرایط نابسامان اقتصادی و تعطیلی فعالیت های ورزشی ضرورتی به انجام آن نبود.

از طرفی تا چند روز دیگر انتخابات فدراسیون تنیس برگزار می شود و شاید رئیس منتخب تصمیم دیگری برای دریافت هزینه تمدید کارتهای مربیگری و داوری بگیرد. شاید اختصاص ۳۰ درصد دریافتی به هیات های استانی باعث شده تا آنها هم همراه با فدراسیون در این پروژه قدم بردارند و اعتراضی نداشته باشند.

سوال کلیدی این است که چرا و با چه توجیهی برای نخستین بار وجه دریافتی مربوط به دو سال متوالی است نه یک سال! دلیل اصرار سرپرست فعلی برای دریافت این هزینه از مربیان و داوران در این شرایط چیست و آیا مشکلات مالی فدراسیون در آستانه پایان دوران سرپرستی قرار است با به زحمت انداختن مربیان و داوران سراسر کشور در این شرایط دشوار حل شود؟

البته در این مورد گفته می شود تصمیم برای دو ساله کردن تمدید کارت ها از سوی کمیته آموزش اتخاذ شده است.

با شرایطی که ورزش با آن مواجه است و فدراسیون تنیس هم از این قاعده مستثنی نیست، به نظر می رسد بهتر بود سرپرست فدارسیون با درک شرایط ورزشکاران و مربیان زمان دریافت این هزینه را به تعویق می انداخت تا هم اوضاع مالی مربیان و ورزشکاران بهتر شود و هم وضعیت انتخابات فدراسیون مشخص شود و تصمیم گیری در این مورد به رئیس آینده واگذار شود.

در نامه ای که از سوی فدراسیون برای هیات ها ارسال شده به نوعی برای پرداخت این حق تمدید قرارداد اولتیماتوم هم داده شده که در شرایطی فعلی به نظر می رسد اقدامی سختگیرانه است.