دکتر «کوستانتینو آیدکولا»، سرپرست تیم تحقیق از دانشکده پزشکی ویل کورنل نیویورک، در این باره می‌گوید: «از دست دادن شنوایی با زوال شناختی مرتبط است اگرچه انجام تحقیقات بیشتری در این زمینه برای تعیین میزان این رابطه نیاز است.»

در مطالعه سال ۲۰۱۱ مشخص شد افراد مبتلا به ناشنوایی خفیف تقریباً دو برابر با ریسک ابتلاء به زوال عقل در مقایسه با افراد دارای شنوایی عادی روبرو بودند. افراد مبتلا به ناشنوایی با شدت متوسط سه برابر با ریسک زوال شناختی و افراد مبتلا به ناشنوایی شدید پنج برابر با این ریسک مواجه بودند.

به گفته آیدکولا، «زوال عقل به دلایل مختلف نظیر مشکلات عروقی، فساد عصبی و ایمنی عصبی ایجاد می‌شود که هر یک تأثیر متفاوتی بر مغز دارند.»

یک نظریه این است که رابطه بین زوال عقل و ناشنوایی به این علت است که زوال عقل موجب بروز برخی مشکلات تأثیرگذار بر توانایی شنوایی می‌شود. نظریه دیگر کاملاً برعکس است یعنی ناشنوایی تا حدودی توانایی عملکرد مغز را آسیب می‌رساند.

به گفته محققان، از دست دادن شنوایی ارتباط زیادی با تنهایی و انزوای اجتماعی دارد. حفظ سلامت کلی بدن نظیر ورزش کافی و مداوم و پیشگیری از ابتلاء به فشارخون بالا می‌تواند بر سلامت شنوایی تأثیر داشته باشد.

محققان توصیه می‌کنند افراد دهه ۶۰ سال، به طورمنظم قدرت شنوایی شأن را ارزیابی نمایند.