به نقل از وزارت نفت، سعید ترکمان، رئیس هیئت مدیره انجمن ملی صنایع پلیمر ایران گفت: پیچیدگی‌های کرونایی که بر تمام جنبه‌های زندگی انسانی تأثیر بسزایی داشته، تولیدات محصولات پلیمری را هم دستخوش تغییر کرده است. این تغییرات در بخش‌های گوناگون صنعت پلیمر ردپای متفاوتی از خود برجای گذاشته است. به عبارت دقیق‌تر، به دلیل محدودیت‌های حمل‌ونقل از یک سو صنایع صادرات‌محور با آسیب جدی مواجه شدند و از سوی دیگر بسیاری از کشورهای همسایه که تا پیش از آن محصولات نهایی تولیدی از پلیمرها را از کشورهای دیگر وارد می‌کردند، راهبرد خود را تغییر دادند و نگاه آنها به سمت و سوی تولیدات ایرانی جلب شد.

وی افزود: تجربه‌ای که سبب شد، بیشتر کشورهای همسایه ایران ترجیح دهند کالاهای مورد نیاز خود را از تولیدات ایرانی با کیفیت مشابه خریداری کنند. به این ترتیب بازارهای صادراتی جدیدی پیش‌روی صنایع پلیمری گشوده شد. اکنون برای استفاده حداکثری از این موهبت و گسترش سهم بازار صادراتی و ارزآوری بیشتر از این کانال، برنامه‌ریزی‌های متمایز و دقیق‌تری باید طراحی شود، زیرا به وضوح مشخص است که برآیند همه این موارد، در کنار از سرگیری فعالیت‌های تولیدی پیشین، حجم تقاضای سال جاری به شدت افزایش می‌یابد، بنابراین این صنایع باید بتوانند با نیازهای روبه رشد و متغیر بازار این گروه از محصولات همسو شوند.

ترکمان ادامه داد: شاید تمرکز بیشتر بر برندسازی در این دوران و اقدام جدی برای پررنگ‌تر شدن نقش آن در صنایع پلیمری، کمک شایانی باشد تا از این مسیر نه‌تنها ارزش‌گذاری برندها سبب افزایش قیمت سهام شرکت‌ها شود، بلکه بر قیمت فروش محصولات نهایی هم تأثیرگذار باشد، به‌طوری که ارزش برند هر شرکت در محاسبه قیمت تمام‌شده لحاظ و محصول نهایی با افزایش قیمت همراه شود. هم‌اکنون محصولات پلیمری ما چه در حوزه مصارف داخلی و چه برای فروش در دیگر کشورها، با قیمت‌های بسیار پایینی داد و ستد می‌شوند. در حالی که اگر ارزش برند در محاسبه قیمت نهایی محصول محاسبه شود، ملموس‌ترین دستاورد آن افزایش درآمد شرکت‌های این حوزه خواهد بود که می‌تواند تداعی‌کننده افق رونق برای فعالان بازار باشد.

رئیس هیئت مدیره انجمن ملی صنایع پلیمر ایران نقش تشکل‌ها در مسیر برندسازی شرکت‌های پلیمری را مؤثر خواند و تأکید کرد: زمانی که متخصصان یک حوزه در کنار هم به بررسی جوانب یک صنعت می‌پردازند، با شناختی که از جزئیات آن پیدا می‌کنند به‌راحتی قادر به یافتن نقاط ضعف و قوت صنعت شده و با انجام تحلیل‌های خود زمینه‌های رونق را فراهم سازند.

وی تصریح کرد: همان‌طور که سابقه تشکل‌داری به‌ویژه در صنعت پلیمر نشان می‌دهد به مرور زمان و با بلوغ تشکل‌ها، نقش‌های آنها از سطوح ابتدایی گذشته که در سطح تأمین مواد اولیه برای تولیدکنندگان بود، فاصله گرفته و به سطح مشورتی در سطوح بالاتر ارتقا یافته است، بنابراین به‌تدریج با تغییر کارکرد به سمت مسیری حرکت می‌کنند که منافع ملی و تشکلی را در کنار هم محقق سازند. ثمره این دگردیسی فعالیت تشکل‌ها، شفاف‌سازی و ایجاد بسترهای قدرتمند در این صنعت است که در کنار شناسایی توانمندی‌های صنعتی از جانب آنها، امکان برنامه‌ریزی‌های دقیق و بلندمدت برای تولیدکنندگان واقعی فراهم خواهد شد.