به نقل از مؤسسه تحقیقات آب، دامنه نوسانی تراز آب این دوره، در مقایسه با دوره‌های مشابه اخیر بسیار کم بوده است، این مساله نشان می‌دهد شدت سیر کاهشی تراز آب در بهار و تابستان گذشته، با شیب کمتری در دو فصل پایانی سال ۹۸ ادامه یافته و در پایان دی ماه، روند افزایشی تراز آب آغاز شده است.

براساس گزارش منتشر شدهٍ مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریای خزر، میانگین تراز سطح آب دریای خزر در فصل پاییز ۹۸ برابر با ۲۷.۳۳ - متر بوده و نسبت به مدت مشابه سال قبل (پاییز سال ۹۷) ۱۶ سانتیمتر کاهش یافته است.

بررسی تغییرات تراز آب در این فصل نسبت به تابستان ۹۸، کاهش ۲۶ سانتیمتری سطح آب را نشان می‌دهد.

بررسی روند آبدهی رودخانه‌های مهم حوضه آبریز دریای خزر در دوره منتهی به نیمه نخست سال آبی ۱۳۹۸-۹۹، حاکی از کاهش میزان کل آب ورودی از رودخانه‌های اصلی است.

کاهش قابل ملاحظه آبدهی رودخانه ولگا در سال ۲۰۱۹ (۲۰۵ میلیارد مترمکعب) نسبت به میانگین بلندمدت این رودخانه (۲۴۰ میلیارد مترمکعب) در کاهش تراز آب دریای خزر تأثیرگذار بوده است.
البته این میزان کاهش از افت شدید آبدهی این رودخانه در سال‌های ۱۹۹۶ (۱۷۶ میلیارد مترمکعب) و ۲۰۱۵ (۱۸۲ میلیارد مترمکعب) کمتراست.

میزان آبدهی ولگا در سال ۲۰۲۰ نیز طبق پیش‌بینی مؤسسه آب شناسی و هواشناسی روسیه، کمتر از حد نرمال خواهد بود.

عامل دیگر مؤثر در کاهش تراز آب به ویژه در سال‌های اخیر، روند افزایش دمای سطح آب است که به عنوان شاخصی در ارزیابی پتانسیل تبخیر از دریای خزر مورد مطالعه قرار می‌گیرد.

نتایج بررسی میانگین دمای سطح آب خزر در سال ۲۰۱۹ میلادی نشان داده است، متوسط دمای آب، ۰.۲ درجه سانتیگراد نسبت به سال گذشته و ۱ درجه سانتیگراد نسبت به میانگین بلند مدت، افزایش یافته است.

تحلیل تغییرات دمای آب در دوره اخیر حاکی از روند افزایشی دمای آب خزر به ویژه در بخش‌های میانی و جنوب شرقی این دریا است.