به نقل از نیواطلس، تا به حال تحقیقات زیادی در این زمینه توسط صدها پژوهشگر در جهان انجام شده، اما هیچ نتیجه قطعی به دست نیامده است. اما برخی محققان آمریکایی در دانشگاه فلوریدای مرکزی در تازه‌ترین بررسی‌های خود به این نتیجه رسیده‌اند که گروه کوچکی از باکتری‌ها می‌توانند خود را با خطوط میدان مغناطیسی زمین وفق داده و در همان جهت قرار بگیرند و بسیاری از پرنده‌ها نیز از همین طریق قادر به درک و شناسایی میدان مغناطیسی زمین هستند.

بر همین اساس حیواناتی همچون زنبورهای عسل، وال‌ها و مارماهی‌ها می‌توانند به همین شیوه میدان مغناطیسی زمین را شناسایی کنند. توانایی مذکور مسیریابی و پیمودن مسیرهای طولانی را بدون گم شدن برای این حیوانات ممکن می‌کند.

باکتری‌هایی که میدان مغناطیسی زمین را شناسایی می‌کنند، برای این کار از اندامک‌های خاص درون سلولی خود موسوم به مگنتوزوم ها استفاده می‌کنند. محققان بعد از بررسی‌های فراوان وجود این باکتری‌ها را در بافت‌های داخلی بدن برخی حیوانات تأیید کرده‌اند.

هنوز مشخص نیست باکتری‌های یادشده چگونه با اندام‌های داخلی بدن حیوانات تبادل اطلاعات کرده و داده‌های مربوط به میدان مغناطیسی زمین را به آنها منتقل می‌کنند.