متین رضوانی‌پور پژوهشگر و آهنگساز شناخته شده موسیقی نواحی ایران   ضمن تشریح تازه‌ترین فعالیت‌های خود بیان کرد: قطعاً به واسطه شیوع ویروس کرونا کارهای ما هم تعطیل شده است و ناچاریم با ماندن در خانه به رسیدگی به امور جاری زندگی بپردازیم. اما در همین مدت هم بنده مشغول کار روی ترانه‌های خیلی قدیمی ایرانی به ویژه طهران بودم که قرار است به واسطه حمایت‌های یک ناشر این پروژه پیش روی مخاطبان قرار گیرد.

وی ادامه داد: شرایطی که برای تولید و عرضه این مجموعه موسیقایی در نظر گرفته شده اجرای ترانه‌های شادمانه‌ای است که بر اساس نیاز امروز جامعه انتخاب و تنظیم مجدد شده است. ما برای بازسازی این پروژه فضای کار را به گونه‌ای طراحی کردیم که علاوه‌بر وفاداری به اصول و اساس موسیقی ایرانی، گونه‌های دیگری از موسیقی را نیز به کار اضافه کنیم که بتواند مخاطبان غیرتخصصی جامعه را نیز تحت پوشش قرار دهد و فکر می‌کنم پس از انتشار می‌تواند با استقبال شنوندگان مواجه شود چرا که در برگیرنده ترانه‌ها و موسیقی‌هایی است که نزدیکی زیادی به گوش شنیداری مردم دارد.

این پژوهشگر و خواننده گفت: پیش‌بینی ما این است که هر دو یا سه هفته یک بار یک تک آهنگ از این پروژه در فضای مجازی منتشر شود. این در حالی است که بر اساس برنامه‌ریزی‌های انجام گرفته حدود ۱۲ قطعه برای این پروژه در نظر گرفته شده که برای دریافت مجوز اشعار از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تمامی اقدامات لازم انجام گرفته و در زمان پیش‌بینی شده در اختیار مخاطبان قرار می‌گیرد. به هر حال این کار یک تجربه متفاوت در راستای کارهای من محسوب شده و به نوعی اثری است که در فرآیند اقتصادی نظام موسیقی کشورمان قرار دارد و فکر می‌کنم می‌تواند هم برای من و هم برای مخاطبان تجربه شنیداری متفاوتی به حساب آید.

رضوانی‌پور در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به فعالیت‌های دیگر خود در عرصه موسیقی آیینی نیز توضیح داد: من طی این سال‌ها ۳۲ جلد کتاب پژوهشی نوشته‌ام که تاکنون فقط ۱۰ جلد آن منتشر شده است. اما چقدر بد که وقتی برای انتشار آن ۲۲ جلد منتشر نشده اقدام می‌کنم بسیاری از ناشران که شاید حق هم دارند، به من می‌گویند چون منفعت مالی برایشان ندارد از انتشار و چاپش معذورند.

وی افزود: این درباره آثار موسیقایی هم نیز صدق می‌کند چرا که بنده بیش از ۳۰ هزار قطعه مذهبی سنتی را از نقاط مختلف ایران جمع‌آوری کرده‌ام که می‌تواند به‌عنوان مجموعه‌ای با نام «دانشنامه الحان مذهبی» منتشر شود و آرزوی من را محقق کند اما افسوس که کمتر تهیه‌کننده و ناشری حاضر به همکاری است.