دیه گو آرماندو مارادونا اسطوره آرژانتینی فوتبال روز گذشته در سن ۶۰ سالگی به دلیل حمله قلبی درگذشت و جهان فوتبال را به شوک فرو برد. این اتفاق به قدری تلخ و شوکه کننده بود که به سرخط خبری تمام رسانه‌های دنیا و شبکه‌های اجتماعی تبدیل شد.

فوتبال ایران هم فارغ از تمام خاطرات و نوستالژی‌هایی که با مارادونا و بازی او در تیم ملی آرژانتین و تیم‌های باشگاهی دارد، نقطه اشتراک دیگری با این اسطوره تکرار نشدنی فوتبال داشته و حالا این نقطه اشتراک بیش از گذشته خودش را نشان می‌دهد.

محمدرضا خلعتبری بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال ایران و بازیکن فعلی تیم سپاهان سال ۱۳۹۰ به تیم الغرافه قطر رفت و سپس راهی تیم الوصل امارات شد؛ درست در زمانی که دیه گو مارادونا سرمربی این تیم اماراتی بود. خلعتبری که آن روزها در اوج فوتبالش بود، به گفته خودش یکی از بازیکنان مورد علاقه مارادونا بود و حتی توانست گل‌های حساس و تعیین کننده‌ای برای الوصل به ثمر برساند.

اهمیت خلعتبری در آن مقطع زمانی برای تیم الوصل از یک سو و تأثیرگذاری وی در تیم ملی ایران حتی باعث شد کارلوس کی روش سرمربی وقت تیم ملی ملاقاتی را با مارادونا برای در اختیار گرفتن این بازیکن و حضورش در اردوی تیم ملی برگزار کند.

خلعتبری در ماه‌ها و سال‌های گذشته و در گفتگو با رسانه‌ها، بارها از تجربه کاری اش با مارادونا و خاطرات شاگردی این اسطوره فوتبال جهان صحبت کرده بود.

در این گزارش گلچینی از مصاحبه‌های خلعتبری درباره مارادونا بازخوانی می‌شود؛ اظهاراتی که حالا با درگذشت این اسطوره فوتبال جهان شاید بیشتر از گذشته جالب توجه باشد.

* باورم نمی‌شد با مارادونا کار می‌کنم

یکی از افتخارات فوتبالی من شاگردی مارادونا می‌باشد در دوره‌ای که که با ایشان در الوصل امارات بودم از فوتبال بازی کردن لذت می‌بردم، همه چیز سر جایش بود. مارادونا وقتی به تمرین می‌آمد با همه بازیکنانش روبوسی می‌کرد. برای او فرقی نمی‌کرد که بازیکن اماراتی است، بازیکن جوانی است که به تیم اضافه شده و یا بازیکن خارج از کشور امارات است. او همه را به یک چشم نگاه می‌کرد. من یک نیم فصل با او بودم و راستش باورم نمی‌شد که دارم با مارادونا کار می‌کنم.

* مارادونا ۲۰ - ۳۰ متر دنبال من دوید

در بازی با الجزیره سه بر صفر عقب بودیم و در نهایت ۴ بر ۳ برابر حریف پیروز شدیم. من یکی از گل‌ها را زدم. مارادونا حدود ۲۰ الی ۳۰ متر به دنبال من دوید. فیلمش دارم و برام لذت‌بخش بود و یکی از موفقیت‌های من در فوتبال که برایم افتخار خواهد بود کار کردن با مارادونا بود.

* مارادونا دوست داشت به ایران بیاید

مارادونا خیلی به من علاقه داشت. ما رابطه خیلی نزدیکی با هم داشتیم. او می‌گفت احمدی نژاد را خیلی دوست دارد. دوست داشت که به ایران بیاید ولی نشد.

* ماجرای اختلاف مارادونا و الوصل بر سر خلعتبری

خب ما بازیکنان خوبی نداشتیم و کیفیت بعضی از بازیکنان واقعاً پایین بود. در خط هافبک و دفاع بازیکنان خوبی نداشتیم. مارادونا کار سختی داشت. او به بازی من علاقه داشت و می‌گفت خلعتبری باید بماند … مارادونا در تمرین پا به توپ می‌شد. او با جوانی اش خیلی فاصله داشت. پای مارادونا هم آسیب دیده بود.

* در رفتار مارادونا ذره‌ای غرور و تکبر ندیدم

هنوز هم نمی‌دانم چطور از همان روز اولی که سر تمرین الوصل رفتم، مورد توجه و محبت مارادونای بزرگ قرار گرفتم. مشخص بود ایشان احساس خوبی نسبت به من دارد. در رفتار ایشان ذره‌ای غرور و تکبر ندیدم. اتفاقاً مارادونا یک انسان بسیار مهربان بود.

* برنده قرعه کشی پیراهن مارادونا در رختکن

مارادونا می‌دانست همه بازیکنان دوست دارند از او یادگاری بگیرند. قبل از هر بازی دو پیراهن و یک استوک که نامش روی آنها حک شده بود، به رختکن می‌آورد و بین حاضران قرعه‌کشی انجام می‌داد که یک بار من برنده دریافت پیراهنش شدم و هنوز پیراهن شماره ۱۰ تیم ملی آرژانتین که نام مارادونا پشت آن حک شده را به عنوان یک یادگاری بسیار ارزشمند حفظ کرده‌ام.

* کی‌روش به مارادونا برای گرفتن خلعتبری چه گفت؟

ما با تیم الوصل به فینال جام خلیج فارس راه یافته بودیم. بازی رفت را در بحرین ۳ بر یک بردیم. آقای کی‌روش برای بازی رسمی ایران و قطر مرا می‌خواست و چون آقای مارادونا اجازه نداده بود، سرمربی وقت تیم ملی حضوری به امارات آمد و مارادونا را متقاعد کرد اجازه بدهد من برای بازی مهم تیم ملی در اختیار تیم کشورم باشم. کی روش به مارادونا گفت شما بازی رفت را در خاک بحرین برنده شده‌اید و غیبت خلعتبری خیلی به چشم نمی‌آید که در نهایت آقای مارادونا به من اجازه داد اردوی تیم الوصل را ترک کنم. البته به صورت قانونی حق با تیم ملی بود ولی بزرگی آقای مارادونا سبب شده بود سرمربی وقت تیم ملی نخواهد موجبات ناراحتی او فراهم شود و به نوعی احترام مرد بزرگ دنیای فوتبال جهان را حفظ کرد. متأسفانه در بازی برگشت که در امارات برگزار شد، در دقیقه پنجم بازی دروازه‌بان الوصل و چند دقیقه بعد مدافع تیم کارت قرمز گرفتند و الوصل ۹ نفره شد و تیم باشگاهی‌ام در وقت‌های قانونی ۳- یک باخت و چون بازی رفت را ۳- یک برده بودیم، کار به ضربات پنالتی کشید و تیم بحرینی قهرمان جام شد.

* مردم از دیدن مارادونا اشک می‌ریختند

یادم هست مارادونا برای بازی تنیس‌فوتبال همیشه مرا به عنوان یارش انتخاب می‌کرد. از نقاط مختلف جهان برای دیدن مارادونا به امارات سفر می‌کردند و گاهی سه روز پشت در محل تمرین منتظر می‌ماندند تا بتوانند با او یک عکس یادگاری بگیرند. بارها اتفاق افتاد که ما دیدیم مردم از دیدن مارادونا به‌قدری هیجان‌زده می‌شدند که اشک شوق از چشمان‌شان جاری می‌شد.