متن پیام محمدمهدی اسماعیلی بدین شرح است:

«بکوش خواجه و از عشق بی‌نصیب مباش

که بنده را نخرد کس به عیب بی‌هنری              

روزهای ملی در تقویم و تاریخ پرافتخار این میهن عزیز  و عظیم اسلامی، روز روییدگی و بالیدگی است. بالیدن به رویش‌ها در بستر فرهنگ ناب ایرانی و اسلامی و برنامه ریزی برای رویش‌های نوین مبتنی بر این فرهنگ دیرین و غنی و برخاسته از متن دین و آیین . و در این میان گرامی می‌داریم یکی از روزهای پرافتخار ملی در عرصه هنر و آرمان بشری که در عالی ترین فراز خویش راه به سوی نور و روشنی می برد و نقشی بی بدیل در روایت های بخردانه و روشنگرانه از فرهنگ و حکمت و حکایت و سیاست و بسیاری از مبادی دیگر را به تصویر می کشد و در پرتو آن آگاهی و تعالی را به ارمغان می آورد و چنان اهمیتی می یابد که مقام معظم رهبری (مدظله العالی)کلید پیشرفت کشور را هم به میزان زیادی به  دست سینماگران می‌داند و به قول آن شاعر گرانمایه:

 هنر آموز که از هنرمندی                 

   درگشایی نه دربندی      (نظامی- هفت پیکر)

امروز روز سینمای ایران است. سینمایی که با ظرافت و هوشمندی پیچیده ترین مسایل انسانی را به لطافت و صراحت بیان می‌کند و در عین سادگی به زندگی بشر، فکر عمیق و ذوق لطیف می‌بخشد و البته که این ویژگی در سینمای فاخر ایران اسلامی به ودیعه نهاده شده است. سینمایی که در بزنگاه تاریخی با آثاری فاخر، نقش یگانه خویش را در تقویت همبستگی ملی به نیکی و شایستگی ایفاکرد. در روزهای حماسه و شکوه دفاع مقدس به میدان ایثار و ایمان آمد و در آن شرایط سخت بیم و امید که جهانی در برابر ایران قد برافراشته بود، روحیه سلحشوری و مقاومت را تقویت کرد. براستی که روز ملی سینمای ایران یادآور پیروزی و بهروزی یک تمدن کهن است . تمدنی که ریشه در شور و عشق و عرفان دارد و با مهر و ادب در هم آمیخته است.

روز ملَی سینما روز نکو داشت اراده مردمانی است که در تصویرسازی و روایتگری عشق دستی دارند و برآنند تا جهان پر از خدعه و نیرنگ را به صلح و ثبات و عدالت و انسانیت و تقوی و فضیلت رهنمون نمایند.

بنابراین با تکریم روز ملی سینما که همانا روز نکو داشت و قدردانی و سپاس از سینماگران، بازیگران، دست اندر کاران و صاحب نظران  و نقدکنندگان این هنر پویا و حرکت آفرین است، مقام موی سپیدان و پیشقراولانش را ارج نهاده و  جوانان هنرمند و پرتلاشش را به کوشش و جوشش دو چندان برای فعالیت‌های گسترده و نیز  حضور در صحنه های  جهانی و معرفی ارزشهای والای ایرانی  که در پرتو انقلاب شکوهمند اسلامی مردم ایران، صلای جهانی پیدا کرده است، دعوت می نمایم.

از خداوند بزرگ سربلندی و سرافرازی سینمای ایران و سینما گران ایرانی در جهانی که تشنه دانش، عقلانیت، معرفت و معنویت است را آرزو دارم.

فرصت را مغتنم شمرده یاد و نام درگذشتگان ارجمند این عرصه سترگ خاصه عزیزانی که طی سال گذشته رخت از میان ما بربسته و ما را در سوگ خود نشانیده اند گرامی می‌دارم و آمرزش درگاه ربوبی را برای ایشان تقاضا می‌نمایم.»