محمدرضا ظفرقندی، در ارتباط با شرایط کشور در روزهای کرونایی و نقش تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران،  گفت: قاعده بین المللی و حقوق بشری حکم می‌کند هیچ محدودیتی برای ارائه اقدامات پزشکی از جمله تجهیزات و داروها نباید وجود داشته باشد اما متأسفانه به رغم این اصل بدیهی، جمهوری اسلامی ایران در دسترسی به دارو و تجهیزات پزشکی با محدودیت‌هایی مواجه شده است.

وی خاطرنشان کرد: تحریم‌ها و محدودیت‌های یکجانبه باعث شده هم مردم و هم جامعه پزشکی ما آسیب بیشتری ببیند، طبیعتاً وقتی تجهیزات کافی نباشد منجر به افزایش آسیب می‌شود و این یک اقدام ضد حقوق بشری است و ما باید در عرصه ملی و ابعاد بین المللی بتوانیم اعتراض خود را منعکس کنیم.

ظفرقندی درباره ابعاد تحریم‌های آمریکا در عرصه تجهیزات تشخیصی و درمانی، گفت: موارد مشخصی که در این زمینه وجود دارد تجهیزات مربوط به اورژانس، تجهیزات بخش‌های آی سی یو و اختلال در اقدامات تشخیصی است. هر چقدر گسترش اقدامات تشخیصی بیشتر باشد و ما بتوانیم لوازم تشخیصی مانند کیت‌های آزمایشگاهی، دستگاه‌های رادیولوژی و سی تی اسکن در اختیار داشته باشیم، دامنه اقدامات و رسیدگی‌ها برای بیماران سریع‌تر و مؤثرتر خواهد بود و همچنین برای غربالگری و قرنطینه می‌توانیم اقدامات بهتری را انجام دهیم. یک دستگاه سی تی اسکن که در یک روز ۱۰ تا ۱۵ مورد سی تی اسکن انجام می داده در شرایط کرونا مجبور است بیش از ۱۰۰ اقدام تشخیصی انجام دهد که طبیعی است بعد از مدتی این دستگاه دچار فرسودگی شود.

رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران، در خصوص تأثیر تحریم‌ها در حوزه اقدامات درمانی نیز خاطرنشان کرد: ما برای درمان بیماران در بخش‌های آی سی یو، نیاز به دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) داریم و این یک نیاز جهانی است به طوری که در حال حاضر بسیاری از کشورها در اروپا و آمریکا با کمبود دستگاه تنفس مصنوعی مواجه اند و بسیاری از اینها باید وارد شود. اما آن چیزی که ما اکنون با آن موجه ایم به رغم اینکه اعلام می‌شود که برای این موارد محدودیتی اعمال نخواهد شد ولی در واقع به علت محدودیت‌های ارزی و حمل و نقلی که ایجاد کرده‌اند، کشور ما هم در زمینه تجهیزات تشخیصی و هم درمانی با محدودیت و تحریم ضد حقوق بشری مواجه است که باید در ابعاد بین المللی، پیگیری و چاره اندیشی شود.