به نقل از نیواطلس، تاکنون درباره ماده قابل ایمپلنت در بدن انسان که میکروساختارهایی شبیه داربست دارند، تحقیقات متعددی انجام شده است. این مواد  به بهبود استخوان های شکسته کمک می کنند. اکنون نمونه جدیدی از این مواد ساخته شده که با ایجاد تحریک الکتریکی به درمان شکستگی کمک می کند.

پیش از این محققان  به طور موفقیت آمیز با استفاده از ایمپلنت، میدان الکتریکی بدن انسان را تقلید و سلول های استخوان را تحریک کردند تا نمونه های بیشتری تولید کنند.

 متاسفانه این دستگاه ها سنگین و بزرگ هستند و به باتری های یکپارچه یا منبع برق خارجی با سیم نیاز دارند. علاوه بٰر آن هنگامیکه استخوان شکسته درمان شود،  ایمپلنت ها باید با جراحی از بدن خارج شوند.

در همین راستا یک مهندس پزشکی زیستی در دانشگاه کانکتیکت همراه گروهی از محققان ماده ای برای داربست الکتریکی مخصوص شکستگی توسعه داده اند که به طور بی سیم به انرژی دسترسی می یابد و لازم نیست از بدن خارج شود.  این ماده از نوعی پلیمر پیزوالکتریکی با نانوفیبرهای غیر سمی به نام PLLA ساخته شده است.  مواد پیزوالکتریک در واکنش به ایجاد فشار مکانیکی ، بار الکتریکی ایجاد می کنند.

محققان معتقدند این ماده را می توان در محل شکستگی استخوان ایمپلنت کرد. پزشک یا حتی بیمار می توانند در بازه هایی مشخص با استفاده از یک دستگاه قابل حمل پالس های اولتراساوند به آن ارسال کنند. پالس های مذکور سبب ارتعاش قالب می شوند و فشار این ارتعاشات به ایجاد یک میدان الکتریکی درمانی ضعیف منجر می شود.

همزمان با تحریک سلول های استخوان در قالب، این ماده به تدریج و بدون ایجاد هیچ خطری حل می شود. به تدریج ماده مذکور به طور کامل با استخوان طبیعی جایگزین می شود و بنابراین نیازی به خارج کردن آن از بدن نیست.

 تاکنون از این ماده برای ارتقای فرایند بهبود شکستگی جمجمه در موش ها استفاده شده است. این تحقیق در ژورنال«نانو انرژی» منتشر شده است.